πυόκοκκος

ο, Ν

ιατρ. γενική ονομασία τών πυογόνων κόκκων.

[ΕΤΥΜΟΛ. Αντιδάνεια λ., πρβλ. αγγλ. pyococcus (< πύον + κόκκος). Η λ., στον πληθ. πυόκοκκοι μαρτυρείται από το 1895 στην εφημερίδα Ἄστυ].